We leven in een maatschappij waar we leren dat 't onbeleefd is om iemand af te wijzen of simpelweg 'nee' te zeggen. Ik betrap mezelf er ook vaak op dat ik wat vaker 'nee' mag zeggen tegen mensen. Ik ben aan 't veranderen en zeg ook bewust 'nee' als ik ergens geen zin in heb en neem ook meer tijd voor mezelf omdat ik voel dat dat nu goed is voor mij. Nu merk ik dat ik daar nog best moeite mee heb, het geeft me een rotgevoel. Niet omdat ik me schuldig voel maar omdat ik nu pas zie wat voor vrienden ik om me heen heb, mensen die van me gewend zijn dat ik altijd 'ja' zeg en die daar soms misbruik van maken. Misschien ben ik overgevoelig maar het doet me ook pijn om te zien dat ik mensen in m'n omgeving heb die me niet begrijpen.
Ik begon er ook over na te denken, te relativeren...het zijn absoluut geen slechte vrienden, maar ik voel wel dat we niet op elkaar aansluiten qua energie en dat ik er goed aan zal doen meer afstand van hun te nemen.
Gelukkig zie ik 't allemaal helder wat er gebeurt maar het is en blijft een rotgevoel.
Ik geloof er echter wel in dat het beter is om dit gevoel geheel te doorleven dan ervoor weg te lopen of het weg te stoppen, nu krijg ik de kans ervan te leren
Wou ik ff kwijt
