Ik hoor weinig reactie op de terug gegeven uitleg, kon je daar iets mee?

Hoi Choppa,
Ik kan alleen goed naar de symboliek in dromen kijken, ik hoop dat je me vergeeft, maar ik heb de kern er daarom uitgepakt.

Ik sta in het kasteel en kijk naar de soldaten, bekenden, maar ook onbekenden. Ze zijn aan het oefenen met zwaardbewegingen.

Er is onrust/beweging in je omgeving, sprake van mensen die zich klaar maken voor de 'strijd'.
In die onrust wisselen je contacten.

Vragen die jijzelf kunt stellen:
Merk je dat mensen in je omgeving onrustig zijn, op dit moment?
Vind er daardoor ook een verschuiving in je vriendenkring plaats?
Wat is de reden dat jij het aanschouwt? Voel jij je rustiger dan de meesten om je heen? Komen ze wellicht om raad bij jou?
Dat verklaard dat je de adellijke rol inneemt, je bent meer in controle t.o.v. de mensen om je heen.

Er staat een man voor mij, die ik niet ken maar mij dierbaar is. Hij vraagt of hij mag gaan. Ik zeg ja, want ik weet dat hij moet gaan en dat ik hem terug zal zien. De 3e keer: Dit keer voel ik mij verdrietig, ik weet dat ik hem niet terug zal zien. Ik kijk uit het raam en zie rook opstijgen en het en der vuur. Dan moet ik vluchten. Het beeld switcht, ik zie van een afstand een koets wegrijden. De koets wordt aangevallen met brandende pijl

3 is een heilig getal van volmaaktheid. Ik maak daaruit op dat die persoon, die je nog gaat ontmoeten, het juiste heeft gebracht in je leven en dat jullie gezamenlijke doel erop zit, de cyclus is rond. Hij gaat en ook jij maakt je klaar voor de volgende fase. Die nieuwe fase boezemt je angst in, je ziet vuur en je vlucht. Vuur wordt vanouds beschouwd als een symbool met twee gezichten. Enerzijds is het een bron van licht, verwarming en energie, anderzijds kan het verteren, verbranden en vernietigen. Het kan reinigen en verandering tot stand brengen. Voor jou meer de angst voor het onbekende. Het feit dat je de koets van anderen ziet sneuvelen versterkt die angst.

Met jouw droom wil jij jezelf vertellen dat verandering winst en verlies brengt, met name in het contact met de mensen om je heen, maar dat die verandering goed is, zoals de feniks herrijst uit de as, en dat je niet bang hoeft te zijn voor wat komt.

Sjaan

ik al jaren weinig energie heb en eigenlijk altijd slecht slaap en nooit uitgerust ben.

Seleniet (kalmerende en zuiverende werking) en Celestien gekregen (bevordert spiritualiteit en zou ideaal zijn voor op het nachtkastje, deze steen zou ook positieve en kalme energie aan de ruimte geven)

- Moet je een steen altijd zuiveren als je hem krijgt?
- Hoe moet je de steen zuiveren? Niet alle stenen mogen met water worden gezuiverd. Als je wierook gebruikt om te zuiveren, welke wierook moet dat dan zijn?
- Kan het zijn dat de stenen te krachtig zijn voor mij en mij daardoor slechte energie zullen geven? Ik las dat stenen heel krachtig kunnen zijn, wat als deze steen niet goed voor je is?
- Waar plaats ik de stenen het beste?
- Zou er iemand kunnen aanvoelen als deze stenen goed voor mij zijn?

Hoi Gino,

Van de sjamanen zelf heb ik geleerd stenen regelmatig goed te verzorgen. Zij worden namelijk gezien als kinderen van de bergen die jou wijsheid komen brengen. Je gaat een verbinding met ze aan. Nu heb ik zelf geen gekochte stenen, die heb ik juist allemaal terug gegeven aan de aarde, maar stenen die ik zelf gevonden heb in de natuur en me op één of andere manier raakten en deden denken aan een bepaalde plek die me raakte en daarmee verbond. Dát is je verbinding met moeder aarde. Volgens mij maakt het helemaal niet zoveel uit welke soort het is, het mooiste is als je em zelf vind.
Ik weet natuurlijk niet of jij die verbinding zo voelt, maar ik kan wel delen wat ik altijd doe.

Bij volle maan, leg ik ze buiten in het maanlicht, zodat de maan over ze kan schijnen. Bij zonnige dagen leg ik ze ook wel eens buiten in de volle zon.

Verder leg ik mijn stenen buidel wel eens open en doe dan een gebed voor mijn stenen, mijn dierbaren en mezelf. Ik strooi er dan gedroogde bloemen, kruiden of florida water overheen terwijl ik ze bedank voor de inzichten en kracht die ze me brengen.

Ik merk dat dit goed voelt en me mooie dingen brengt.

Misschien kun jij daar ook wel iets mee?

Sjaan

De aarde is één van de vele plekken waar we zijn om onszelf te ontwikkelen.
dat zegt alles en tegelijk ws niet direct de aanwijzing die je zoekt.

Ik heb inmiddels ervaren dat zowel binnen, op, als buiten de aarde dualiteit leeft, in allerlei dimensies.
Er zijn prettige dimensies en buitenaardsen levensvormen en minder prettige, er zijn beschaafde levensvormen en minder beschaafde levensvormen en daarbij worden allerlei vormen van communicatie gebruikt.
In feit net als mensen, maar dan niet altijd op de manier zoals we dat als mens kennen.
Bijvoorbeeld alleen visueel of via telepathie/bewustzijnscontact.
Dualiteit en het wel/niet goede evenwicht tussen  zit in onszelf, maar het is wel zo dat we dit hier kunnen leren in evenwicht te brengen met onszelf.

Steeds beter zal het lukken om in acceptatie met het leven in onszelf en anderen om te gaan.

Wat jouw persoonlijke missie is op aarde is niet zomaar te beantwoorden.
Het doel is juist dat je jouw doel zelf vind, door vallen en opstaan en zelf het leven leeft zoals het voor je ligt.
Keuzes te maken, verantwoording daarvoor te nemen en ontdekken wat jou de complete mens maakt voor je 100% van kunt houden en daarmee van de mensen om je heen.

Denk niet te groot, denk niet op wereldnivo, maar met name jij en jouw directe omgeving, want niet voor niets begeef jij je tussen de mensen waar jij je nu tussen bevind. Wat leer je daarvan? Durf je te kiezen voor mensen en situaties die jou goed doen en tot bloei brengen?

Ik hoop dat je daar iets mee kunt?

Sjaan

Hoi Sjaan,

Welkom op Armina.

Mocht je vragen hebben, schroom je niet, en stel ze gerust.

Liefs,
LPChip

Dank je wel voor je warm welkom LPChip!

Dank je wel, mooie reactie.
Daar kan ik wel iets mee. Vooral in de relaties nabij en mensen die op mijn pad komen.

Nog een vraag: hoe ga jij om met de “wereldzaken”, dingen die je hoort en ziet en leest maar ver weg zijn... dan kan je niet je behoeftes aangeven.

Ik heb besloten dat ik wereldzaken niet hoef op te lossen, ze kunnen me hooguit raken of een tijdje bezighouden, vragen oproepen, maar verder kan ik alleen maar echt zaken aanpakken in mijn eigen leven en mijn eigen leven alleen en daarbij rekening houden met de mensen direct om me heen. Dat alleen is al een dagtaak

Parentificatie bedoel je mee rol van ouders overnemen?
In welk kader noem jij dat?
Als je dat bedoelt, heb ik wel een boek dat daar mooi bij aansluit: de Fontein....

Ja klopt inderdaad.
Vanuit dit model wordt heel zichtbaar dat relationele problemen, in de breedste zin, voortkomen uit de verschillende rollen die we hierin hebben en de patronen die we triggeren bij de ander of door getriggerd worden ons oordelend vermogen oproept en daarmee het oordeel 'goed' of 'kwaad'.

Ik heb veel gelezen over parentificatie, maar de Fontein ken ik nog niet, ik ga eens kijken, dank je wel voor de tip.

 

Toch ben ik daar niet helemaal over uit.
Ik zie om mij heen dingen gebeuren: b.v. moord, verkrachting, diefstal etc.
Als je uitgaat van geen oordeel, dan veroordeel je deze dingen dus niet. Het is zoals het is en het heeft een reden en te maken met keuzes van mensen op hun levenspad.
Dat begrijp ik. Tegelijk vraag ik mij af: als je geen oordeel hebt, vind je dan alles goed? In persoonlijke relaties kan ik hier aardig mee omgaan, in de "grote wereld" heb ik daar meer moeite mee. Kan me bijvoorbeeld erg opwinden over Trump...

Ik ben een nieuwkomer hier, maar wat een mooie vraag, deze heeft mij lang bezig gehouden in het leven, al ben ik er nu wel uit (voor mezelf). Voor mij is het zo:

1.
Oordelen is iets wezenlijks anders dan Veroordelen.
Iets beoordelen is inschatten of het goed is voor jou, de ander en/of je directe omgeving. Je weegt af of dit voor jou geen negatieve gevolgen heeft, of liever nog of het jou tot bloei brengt. Daarop kun je de keuze maken om vriendelijk de ander te laten voor wat ie is. Je hoeft niet met iedereen nauw contact te hebben.

2.
Iedereen is goed, maar niet iedereen is goed voor jou.
Je hoeft niet perse iets met alle mensen die je ontmoet. Je mág er hooguit iets mee, als je wilt (en de ander dat wil).
Maar soms kan de ander over die grens heen gaan. En dan moet je er iets mee om jezelf te beschermen en/of er iets van te leren/de ander er iets van te laten leren.
Passief reageren en maar laten is iets anders dan grenzen aangeven.
Grenzen aangeven is niets anders dan duidelijk maken wat jij nodig hebt.
De uitdaging is de ander in diens waarde te laten, hoe schadelijk het gedrag ook.

3.
Gedrag afwijzen is iets anders dan de mens zelf afwijzen.
Je beoordeeld alleen diens gedrag en merkt of stelt vast dat dit een negatief effect heeft op jou.
Oordelen om te oordelen (roddelen) is iets anders, dat heeft geen zin, kijk dan naar de onvrede in jezelf als je de neiging hebt op de ander af te geven.

4.
Wat helpt is om bij het aangeven van grenzen de ander niet te veroordelen maar te zeggen, wat jij voelt en wat jij nodig hebt en wat de ander met diens gedrag bij jou teweeg brengt.
De meeste mensen reageren daar algemeen goed op. Sommige hebben één verduidelijking nodig anderen zijn wat meer volhardend. Aangeven wat je nodig hebt, waar je last van hebt en wat jou tot bloei brengt en hopen dat de ander dat ook naar jou doet. Zo vul je niet in, maar vraag je om gehoord te worden en luister je als de ander gehoord wil worden.
We hebben allemaal zo onze (onbewuste) gedragspatronen.

5.
Wat voor jou goed is, is soms niet goed voor de ander.
Wat voor de ander goed is, is soms niet goed voor jou.
Dát is onvermijdelijk omdat behoeften nu eenmaal verschillen.
Uiteindelijk kun je niet zoveel anders als de ander vragen rekening met je te houden en jij met de ander als die er om vraagt.
Meestal gaat dat vriendelijk, soms is negeren beter en soms moet dat wat krachtiger en op herhaling en soms zelfs met hup van buiten jezelf. Zolang je bij jezelf blijft en wat het met jou doet, veroordeel je de ander niet, maar beoordeel je dat het gedrag niet past bij wat jij nodig hebt en verzoek je de ander daar rekening mee te houden.
In de basis kun je niet meer dan dat.

Wat jij wellicht ook interessant vind is het parentificatiemodel.


Sjaan