2
« Gepost op: december 01, 2024, 03:33:16 pm »
Je hebt vast wel eens gehoord van de stelling "mind over matter".
Als je mentaal sterk genoeg bent, kun je boven de pijn uitgaan en de pijn negeren. Je voelt de pijn dan nog wel maar je kan het ervaren vanaf de zijlijn zeg maar.
De vraag hier is echter, waarom voelen we pijn?
Wanneer er in het lichaam iets mis is, geeft dit signalen af. Hoe langer of erger de problemen zijn, hoe meer signalen het gaat afgeven, en dus hoe meer pijn het doet.
Het lichaam geeft als het ware waarschuwingssignalen af dat iets uit balans is en vraagt aandacht om op onderzoek uit te gaan, en het probleem te herstellen.
Soms is het een fysiek probleem, ergens in het lichaam is schade ontstaan en dit vertaalt zich naar pijn. De pijn hoeft niet altijd op de plek te zijn waar de schade zit, en de schade hoeft niet heel groot te zijn.
Om een voorbeeld te geven, overbelasting van de beenspieren kan zorgen voor spierpijn. We negeren de spierpijn en gaan door. De spieren worden stijver maar we gaan door. Op gegeven moment raken we gewend aan de spierpijn en voelen die niet meer. De spieren blijven echter stijf en de stijfheid groeit als het ware in het lichaam naar de onderrug.
Naarmate de stijfheid in de onderrug groeit komt er een moment dat er belasting plaats vindt (je wil iets zwaars tillen, of maakt een verkeerde beweging) en de spieren wordt gevraagd iets te doen dat het niet kan door de stijfheid, en de spieren aan de andere kant moeten overcompenseren wat zorgt voor directe extra stijfheid en pijn in de onderrug.
De rugspieren zijn zwakker dan de beenspieren en doen daarom meer pijn. Pijn die we vaak niet kunnen negeren.
Je voelt dus pijn in je rug, maar de oorsprong komt dus eigenlijk uit je benen.
Als je dit echter door hebt, en je gaat je beenspieren rekken en strekken, dan zul je zien dat de pijn in je rug een stuk minder wordt. Er is immers wel schade in de onderrug opgetreden maar de spiergroep aan de andere kant is niet meer zo stijf en kan helpen bij het herstel.
Verder is het zo dat er ook emotionele pijn is. Elk lichaamsdeel staat gelinkt aan een emotie. Wanneer je gevoelens hebt met betrekking tot geld, dan staat de onderrug gelinkt aan geldzorgen. Heb je veel geldzorgen, dan zul je vroeg of laat door je onderrug gaan, tenzij je de geldzorgen naast je neer kan leggen.
Elk lichaamsdeel heeft zo z'n emoties, en sommige pijnen zullen minder erg zijn dan andere. Dit komt soms ook vanuit je onderbewustzijn.
Wanneer je bijvoorbeeld te weinig of juist te veel aan het doen bent in het dagelijks leven, kun je last krijgen van je schouders.
We hebben daar in het nederlands een mooi spreekwoord voor. "Je schouders eronder zetten". Als je dit te veel of te weinig doet, krijg je letterlijk last van je schouders.
Wanneer je de pijn van emotionele problemen negeert, zal het lichaamsdeel zich genegeerd voelen. Als je dit jaren lang door laat gaan, kan dit zich uiten in kanker. Het lichaamsdeel gaat namelijk de aanname doen: ik ben niet meer nodig, ik moet dood. Na het afsterven verkankert het lichaamsdeel.
Zoals je leest, pijn heeft wel echt een functie, en om die reden leren we de pijn te voelen zodat we er iets mee kunnen. De pijn mag niet aangenaam zijn, want wanneer we pijn hebben, betekend dit vaak dat we urgent iets moeten doen. "Stop what you're doing, and respond right now." is wat pijn eigenlijk betekend.
Dit is ook wat dierlijk instinct doet. Echter hebben we als mens met onze hersenen de capaciteit om de pijn te beoordelen en te besluiten er niet direct iets aan te doen. Dit betekend ook dat we er voor kunnen kiezen om er helemaal niets aan te doen. Wanneer je pijn negeert dan wordt het probleem uiteindelijk erger en erger. Dit betekend ook een langer herstel, maar kan uit eindelijk dus betekenen dat het herstel gepaard gaat met iets dat we eigenlijk niet hadden gewild en dus ook hadden kunnen voorkomen.
Ik hoop dat je hier iets mee kan.
Liefs,
LPChip
