Hallo,
Ik ben een beetje in de war.
Ongeveer een week geleden, heb ik met iemand begonnen te chatten via facebook die ik op school had gezien.
We konden elkaar niet maar bij hem kreeg ik een gevoel dat ik bij hem veilig was, ik vertrouwde hem, en we hadden nog nooit met elkaar gesproken.
Dus ik dacht YOLO ik ga een gesprek beginnen (ik heb hem opgezocht op facebook), Dus ik zei gewoon 'Hey' tegen hem, maar ik had niet verwacht dat hij een paar dagen later terug zou reageren.
Maar toen hij reageerde van 'Hey?' voelde ik me kut omdat (enzo en dee uitelkaar zijn) Ik kijk al jaren hun video's en het was heel sad dat ze uitelkaar zijn. Ik voelde me toen 'leeg en kut'.
Dus ik zei tegen hem: dat hij het waarschijnlijk raar vond dat ik met hem aan het chatten was, en ik zei dat ik mee dus 'leeg en kut voelde'.
Maar ik zei ook: 'iemand heeft me wanhopig en gay genoemd maar ik denk dat jij het wat kan schelen'.
Dus hij zei dat hij het niet snapte, hij vroeg wie ik was. Hij wou weten in welke klas ik zat en waar ik woon.
Maar ik zei dat ik dat niet wou vertellen, omdat ik het moeilijk zou vinden dat hij me zou haten.
Hij zei dat hij geen hater was, dus ik vertelde het. En hij zei dat het geheim was.
Toen zij ik tegen hem dat ik op een ander account zit, omdat hij dan niet wist wie ik was. Toen zei ik dat het toch niks uitmaakte omdat ik hem had vertelt wie ik was.
Toen vroeg hij of ik gay was, dat vond ik een beetje rare vraag maar ik antwoorde Nee. en ik legde de situatie uit.
Toen vroeg hij waarom ik met hem praatte. Waarop ik antwoorde 'ik mag je'.
En daarna vroeg hij wat het mij boeide wat mensen van me vinden?
Waarop ik zei 'Best wel wat'.
En toen zei hij: Ik heb nog geen 1x met je gepraat dus hoe kan jij me mogen?
Waarop ik zei:i dk misschien je energie. Er zijn mensen die een heel mooi leven. Waarschijnlijk heb jij zo'n leven.
En er zijn mensen die heel negatief in het leven staan en er aardig wat is gebeurd in het leven.
Waarop hij weer zei:En hzo denk jij dat ik een goed leven heb?
Waarop ik weer zij: Je klinkt iemand met veel zelfvertrouwen.
Waarop hij weer reageerde 'zeker waar'.
Ik vroeg: Je hebt toch een mooi leven? Waarop hij zei: Valt mee jonge
Waarop ik zei: dan spijt me dat voor je. Waarop hij zei Geeft niks. leven is hard.
Waarop ik weer zei: Het ziet er tenminste uit dat je het perfecte leven hebt
En waarop hij weer zei: Hzo dan en waar aan? Waarop ik weer zij: Je hebt vrienden en een vriendin.
Toen vroeg hij of ik atv deed. Ik zei nee Jij? Hij zij daar ja op. En vroeg me: Maar hzo boeit t jou als mensen iets over je zeggen
Waarop ik zei Omdat ik perfect wil zijn of de goede versie van mezelf.
Hij zei dat ik scheit moest hebben aan de personen die negatief over mij praate.
Zo ging het nog wat verder...
Ik zei: Justin hoe kom jij over dingen heen in het leven
Waarop hij zei: Bier drinken en schijt aan mensen hebben
Waarop ik weer zei: Ik heb van die dagen dat dingen me zo erg pijn doen dat ik ervan moet huilen
Waarop hij zei: Moet je niet doen
Waarop ik zei: Eigenlijk heb ik ooit bijna de moeite opgegeven
Waarop hij zei:Hoebedoel je?
Waarop ik zei Ik denk dat je weet wat ik bedoel
Waarop hij zei Kil. Niet zo doen
Waarop ik zei: Ik wee gewoon ik heb geprobeerd om mijn leven te eindigen
Het lijkt groter dan het is.
Maar eigenlijk niet, het is verschrikkelijk.
(Thumps up)
(Thumps up) (Ik wist niet wat het zou doen dus ik probeerde het uit).
Hij reageerde niet meer. Op dat moment wist ik niet dat datgene iets met hem deed, want na het weekend heeft hij tegen zijn mentor gezegt dat ik ooit heb geprobeerd om mijn leven te eindigen. en dat weet ik omdat 2 leerkrachten met mij in gesprek zijn gegaan.
Maarja ik wist dus van niks en ik dacht dat hij gewoon ergens ander mee bezig was.
Hij zei dat hij even we was.
Toen bedankte ik hem van deze avond, dat hij met mij heeft gepraat ik zei het zo: Iniedegeval bedankt voor deze avond. Het betekent echt veel voor me. Dat jij gewoon op me reageert ❤ thanks.
Waarop hij zei: Whattt Wat is dit.
Waarop ik zei een bedankje.
Ik vond het al vreemd dat hij het raar vond.
Daarna vroeg hij me Wie ik was.
Ik zei Mathijs?
Waarop hij zei: Hzo stuur je dit man
Wtf man
Opdat moment wist ik dat iets niet goed was. maar niet wat natuurlijk.
Maar ik zei: Omdat ik dit gesprek nodig had en ik bedank je.
Hij zei daarop: Okaay Graag gedaan denk ik dan
Dat vond ik ook heel raar, ik wist toen 100% zeker dat er iets niet goed was.
Dus ik vroeg: Wat is er?
Waarop hij zei: Niks man Maar ik ga pitten man Morgen vroeg snapje (Hij en ik moesten morgen naar ons stage adres).
Ik zei Slaap lekker, en hij later man.
En die later kwam want ik vroeg de volgende dag wat voor opleiding hij deed,
maar hij reageerde niet. dus ik zei op welke opleiding ik zat en hij zei: Okaaay
Ik zei En jij? dat was mn vraag (Huil smiley).
Hij zei dat hij het niet wist.
Ik zei dat weet je toch wel, ik noemde voorbeelden.
En toen zei hij 'Ga'.
En dat breekte wel even mijn hart. Want ik vertrouwde hem, ik heb hem beter leren kennen. Maar ik wist ook in mijzelf dat ik heel veel had gezegt misschien wel teveel.
Maar ik had hem gevonden op insta en verzond een volg aanzoek. En hij accepteerde hem, en dat vond ik zo raar maar boven dat, likde hij ook mijn foto's keek mijn verhaal en reageerde hij op een video.
Ik snapte het echt niet meer, maar ik kon het nog verdragen.
Totdat ik na het weekend weer op school was en ik twee gesprekken had of ik aan zelfdoding deed.
Ik wist direct dat hij het was. Maar toen was het ook een chaos in mijn hoofd. Ik snapte het totaal niet meer.
Ik denk dat hij me haatte. Maar iemand die me haat liked je foto's toch niet of gaat naar zijn mentor om te vertellen dat ooit iemand aan een poging to zelfdoding heeft gedaan.\
Maar boven dit alles, vond ik hem nogsteeds een super leuk persoon, ik vertrouwde hem nog steeds, gunde hem de wereld.
Maar door dit alles was het echt een hele grote chaos in mijn hoofd.
Dus ik dacht ik ga op zijn foto reageren, misschien maken we dan wel contact.
Dus ik deed twee huil smileys naar zn insta, maar verwijderde dat omdat ik vond dat hij die smileys niet verdiende. Toen heb ik '...'
gezegt.
Toen dm'de hij me en zij Wat moet je?
Ik zei: weten of jij wat over mij hebt gezegt tegen caitlin of je groepje (Ik dacht dat hij over me praatte op school)
Hij zij: flicker op de volgende dag.
Dat brak mn hart weer, maar boven dat ik 'van hem hield' haatte ik hem ook een beetje. Omdat ik dacht dat hij alleen maar naar zijn mentor is gegaan zodat hij niet de schuld kreeg als ik zelfmoord zou plegen. en voor het mij niet begrijpen en me helpen.
Sindsdien hebben we niks meer tegen elkaar gezegt. we negeren elkaar totaal, al staat hij een meter voor me of bij de ingang van het fittnescentrum. Maar als hij in de buurt is voel ik me ook oncomfortabel. En hij zit de HELE tijd in mijn hoofd maar ik durf niet met hem te praaten omdat ik denk dat hij dan boos op me word, omdat ik denk dat hij me haat.
Mijn vraag is nu: Moet ik met hem gaan praten?
