Print

Log in of registreer jezelf.
1 uur 1 dag 1 week 1 maand blijvend
Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte

[Pilar]

Ik heb een vraag.

Weken terug droomde ik dat ik op de weg liep met een vriendin. Er kwam een auto aan, en ik kon niet meer uitwijken en werd aangereden en kwam ter plekke te overlijden. De droom is weken terug maar ik kan het gevoel me nog heel helder voor de geest halen. Ik leek in cirkels te draaien en op te stijgen van uit mijn lijf, ik steeds steeds verder op, en hoorde mijn vriendin die in paniek was steeds verder naar de achtergrond gaan. Er kwam een heel vredig gevoel over me zoals ik zelden ervaren heb. Nog een kort moment maakte ik me zorgen om de kinderen die ik achterliet, maar al snel leek het of die zorg helemaal werd weggenomen.
Ik werd wakker, en had nog steeds een enorm warm gevoel in mijn borstkas, alsof er hitte vanaf kwam, maar geen pijnlijke hitte. En dat vredige gevoel bleef bij me, en kan ik nu ook zo nog weer oproepen.
Wat is dit geweest vraag ik me af? Gewoon een droom? Of kun je ook bijna dood ervaringen in je slaap hebben?
De oorzaak in mijn droom, de auto die me aanreed, lijkt verders niets toe te voegen, het is alleen die vredige ervaring die me sterk bijgebleven is.

[LPChip]

Het is mogelijk om een bijna dood ervaring in je droom te hebben, maar in jou geval denk ik eerder dat je een simulatiedroom (of zoals ik ze noem, speeltuindroom) heb gehad.

Je droomt dan dat je een bepaalde gebeurtenis meemaakt en je kan dit zo ver door laten gaan als je wil. Je kan in zo'n droom doodgaan en wakker worden, of enorm veel pijn verdragen en toch de pijn voelen en ook weer niet. Je kan vliegen als je dat wil, je kan zelfs een dier of voorwerp zijn.

Als je je afvraagt hoe iets is of wat iets is, dan kan zo'n droom je de ervaring bieden.

In dit soort dromen geldt de betekenis die bepaalde gebeurtenissen hebben niet, want het is geen communicatie vanaf je onderbewustzijn naar je bewustzijn, maar een ervaring op zich, net als dat je naar de bios gaat. Dit soort dromen voelen vaak realistisch aan, maar voelen anders dan een ander soort droom.

Als je een bijna dood ervaring hebt tijdens je slaap, gebeurd er het een en ander. Ten eerste valt je droom volledig weg en het lichaam is niet die in je droom, maar waar je echt bent. Dus je slaapkamer. Hieruit kun je opmaken dat je een droom had. Ten tweede stopt de tijd en komt er een moment waarop jij een keuze moet maken. In een droom blijft alles lopen en doe je niets.

Gezien een droom zich in dezelfde plek afspeelt als waar de bijna-dood ervaring is (het astrale vlak) is het goed mogelijk om in de droom de ervaring te hebben van wat een bijna-dood ervaring werkelijk inhoudt.

Liefs,
LPChip

[Pilar]

Wat ik me nog afvroeg. Staan deze ervaringen op voorhand al vast? Net als er andere dingen in je leven gepland zijn en al vaststaan zoals bijvoorbeeld de ouders die je kiest? En is er ook al bekend wanneer je leven ten einde loopt?

[LPChip]

Nee, deze dingen staan niet vast. Ook niet wanneer je leven ten einde komt.

Wel is het zo dat er een globale planning loopt, maar het zijn uiteindelijk een aantal factoren die besluiten of je leven ten einde loopt. Zo moet je ten eerste je leven opgeven voordat je echt overlijdt. Soms gaat dit automatisch door bijvoorbeeld door zulk lichamelijk trauma dat het levenskoort knapt (de energetische verbinding tussen je lichaam en je ziel).

Zolang dit koort er nog is, blijft het altijd jouw besluit om te stoppen met leven. Als je niet opgeeft kun je dus in benarde situaties blijven leven.

Nu is het wel zo dat wanneer je leven ten einde raakt, dit koort op knappen staat, en het steeds moeilijker wordt om dit koort actief te houden.

Je hoort vaak verhalen dat iemand in het ziekenhuis op sterven licht, maar dat deze persoon maar niet gaat. Dan is er 1 iemand die de kamer even verlaat, en dat het dan gebeurd. Dit is dan de wilskracht van die persoon die ervoor gekozen heeft om te wachten tot dat moment.

Liefs,
LPChip

[Pilar]

Bedankt voor je antwoord LP Chip.
Het zet me aan het denken er is zoveel overvloed aan informatie. Ik heb veel gelezen over dat je sterfdatum al bekend is. Dat het wel beiinvloed kan worden door roekelois gedrag dat het vervroegd wordt. Maar dat is dan niet zo? Daarom schijnen veel geloven ook tegen euthenasie te zijn dacht ik. Omdat je dan je tijd verandert en je les misschien misloopt?

[LPChip]

Je sterfdatum staat vast, want dat is het grote plan. Maar alles is relatief, net als dat je je leven kan beinvloeden doormiddel van de keuzes die je maakt.

En je sterfdatum is niet zoiets als: 3 januari 1950, maar: ergens in de 4e of 5e maand van 1830. Zo moet je het zien. Om precies te zijn, het staat vast nadat bepaalde gebeurtenissen hebben plaats gevonden. Bijvoorbeeld: 3 maanden nadat de laatste gebeurtenis die belangrijk is in dit leven is gebeurd. Wat dat is, dat kan van alles zijn.

Wij mensen op aarde nemen alles altijd zo abstract. Dat is het niet. Het leven is juist heel flexibel en past zich aan aan de omstandigheden, zo ook wanneer we sterven.

Het is wel zo dat wanneer je bepaalde lessen niet geleerd hebt, je gidsen zullen helpen om mogelijk vroegtijdig sterven te voorkomen, maar ook gidsen kunnen niet alles en ze kunnen het niet altijd voorkomen. Een dodelijk ongeval kunnen ze meestal wel vermijden: je wordt ziek en zegt je vakantie af, en dat vliegtuig is juist diegene die neer stort, maar je hebt em gemist. Maar als je inderdaad roekeloos gedrag vertoont en het wordt je dood, dan is dat vaak niet te voorkomen. Het kan natuurlijk ook zijn dat dat de les was en je hebt gefaald. Dood is niet het einde, dus als dat bij de les hoort, dan zullen gidsen dat toelaten.

Liefs,
LPChip

[gouwepeer]

Waarom noemen ze dit eigenlijk een bijna dood ervaring, en niet een "heel even dood" ervaring? Fysiek gezien ben je namelijk heel even dood geweest.
Wat is het grote verschil tussen een bde en een uittreding, behalve het koord wat op knappen staat?
En een vraag waar ik zelf al langer mee rond loop:
Hoe klein is het verschil tussen een slaapverlamming en een uittreding? Gevoelsmatig heb ik het idee dat beide dicht bij elkaar zit.

[LPChip]

Omdat je niet dood bent. Je ziel is nog met een energetisch koord verbonden met je lichaam. En zolang dit het geval is kun je nog terug. Je bent dus echt bijna dood, maar nog net niet. Pas als dit koord breekt kun je niet meer terug en ben je echt dood.

Een uittreding en BDE zijn redelijk hetzelfde, behalve dat een uittreding eigenlijk altijd onder goede omstandigheden plaatsvinden. De setting is dus anders en je wil het. een BDE is een uittreding maar dan bij omstandigheden waarbij het niet gepland was. Bijvoorbeeld, je hart stopt even en je komt los van je lichaam, hoewel je nog wel met het koord verbonden bent.

Een slaapverlamming is iets heel anders. De hallucinaties bij een slaapverlamming komen overeen met dromen danwel nachtmerries, terwijl een uittreding heel anders is. Daarbij krijgt je eigen ziel de focus op wat er gebeurd en heb je even de mogelijkheid om daadwerkelijk in de 4e dimensie te zijn vanuit je ik. Het is net als een droom, behalve dat deze super realistisch is, en je de volledige controle hebt, waar je bij een slaapverlamming niet de controle hebt over wat je meemaakt. Het overkomt je dan, omdat het nog steeds een gewone droom is, maar dan net anders.

Liefs,
LPChip

[Pilar]

Ik dacht aan dat boek van Jozef Rulof. Daar kwam een meisje in voor dat te water liep en verdronk. Iedereen dacht aan zelfmoord maar het bleek dat zij bewust gevoeld had.. dat het haar tijd was om over te gaan. Ik vraag me af hoe ik dit dan kan zien. Veel mensen voelen het natuurlijk niet zo. Maar misschien weet je wel dat het tijd is en ga je bijvoorbeeld niet naar een dokter terwijl het wel zou moeten?

[LPChip]

Wanneer het je tijd is, dan voel je dat van te voren vaak. Het is de vraag of je dat wil accepteren of niet. Hen die het niet wil accepteren negeert het teken. Dat kan ervoor zorgen dat men de dood niet accepteert en gaat dwalen.

Je moet wel een bepaald spiritueel niveau gehaald hebben, maar dit niveau is niet heel hoog. Zo'n beetje iedereen die een klein beetje spiritueel is of meer zal dit al herkennen. Maar het niet negeren ervan, dat vergt net iets meer wilskracht. Dan moet je dus iets verder zijn.

Jij, Pilar, zal ook aanvoelen als het jouw tijd is, daar hoef je niet bang voor te zijn.

Liefs,
LPChip

[Pilar]

Ik ben er niet bang voor maar ik heb toch wel zo nu en dan dat ik denk daar ga ik.. ik wordt niet oud. Ik mankeer qua gezondheid ook wel iets. Heb ook vaak het idee gehad jong te sterven.. maar ik ben er nog steeds. Nu is het gevoel jong te gaan ook minder. Dus vraag ik me wel eens af of het niet komt door vorige levens waarin ik jong ging of door anderen in mijn omgeving. Ik verlies wel veel nog jonge mensen. Misschien leeft dit ook in mijn gevoel en denk ik dan dat het bij mij hoort?

[LPChip]

Er is een verschil met bang zijn voor de dood, en daarom denken, misschien ga ik nu wel, en het absoluut zeker weten.

Als het jouw tijd daadwerkelijk is, zul je het aan komen voelen. Het is een aparte sensatie. Het is net als dat je een marathon aan het rennen bent, en het einde komt in zicht. Je voelt letterlijk dat het de laatste stappen zijn.

Natuurlijk kun je voor het einde even stoppen, maar je voelt het aankomen.

Als ik het anders zou moeten omschrijven, dan zou het zijn dat je nu een groot veld van energie voelt. Een soort meer. Op het moment dat het je tijd is, dan voelt het net alsof dit grote meer bijna opgedroogd is. Je voelt letterlijk dat er iets staat te gebeuren, en je weet dan ook wat dat is. Want hoe dichterbij de dood je komt, hoe spiritueler je wordt. De link naar de 4e dimensie wordt krachtiger, en dat helpt je om te weten dat dit de dood is.

Liefs,
LPChip