Ik ben sinds gister lekker bezig m'n huis op te ruimen, oude troep waar ik niks (meer) aan heb, weggooien. Het voelt goed om je huis op orde te hebben en te beseffen dat je eigenlijk niet zo veel spullen nodig hebt, less is more, more space in dit geval
M'n opa zei vroeger altijd dat je aan iemands kamer kunt zien hoe diegene zich van binnen voelt. De hoeveelheid 'troep' en 'rommel' staat symbolisch voor hoe jij je voelt van binnen. En
toevallig las ik net in de Happinez een mooi stuk over het opruimen van oud zeer, ruimte maken van binnen.
"Pijn en plezier, het zijn twee kanten van de medaille. We worden gekwetst, dat is onvermijdelijk. Die pijn zit er, of we 't nu willen of niet. Kijk en luister diep. Nodig je pijn of je verdriet uit, het zit er immers, ga het niet langer uit de weg."
"Als je diep genoeg kijkt, kom je bij de wortel van je pijn. De oorsprong is vaak niet wat ons is overkomen, maar onze gedachten daarover. Diep in ons hart denken wij altijd dat wij aan de goede kant, de kant van God zitten, en de ander aan de verkeerde kant. Oorlogen en terrorisme zijn daarop gebaseerd. Maar ook onze persoonlijke strubbelingen. Als je dat inziet, komt er ruimte, opluchting. Elke keer als je ernaar kijkt, smelt er een percentage weg; dat is de beloning."
"Als je wat opruimt, het woord zegt 't al, ontstaat er weer ruimte. Nog meer ruimte ontstaat er als je niet automatisch steeds met je gedachten meegaat."
We zijn altijd geneigd om afleiding te zoeken, het is inmiddels zo'n gewoonte geworden (merk ik bij mezelf dan), dat je 't niet eens meer doorhebt dat je afleiding zoekt. Het dringt steeds dieper tot me door dat de sleutel tot bewust leven en bewust
zijn ligt in het volledig aanwezig zijn in het hier en nu. Als je eet, eet dan en ga erin op en proef wat je eet zonder af te dwalen met je gedachten <-- dit is voor mij al een hele taak haha... maar het is wel grappig om erop te gaan letten
