Lieve Manda,
Ik herken mijzelf van vroeger in jouw stukjes.
Ik heb heel veel aan het boek'als hij maar gelukkig is gehad'ik ben toen over dingen gaan nadenken en het heeft mijn ogen geopend.
Blijkbaar heb ik toen iets in mij zelf veranderd want dit soort mannen heb ik niet meer op mijn pad gekregen.
En als ze wel komen...herken en zie ik het maar het heeft geen aantrekkingskracht meer.
IK ben nu niet meer bang gekwetst te worden, ik kom ook wel weer uit dat dal. Ik zie het alleen nog maar als een hobbeltje op mijn weg
Ze zeggen vast niet voor niets: de wereld is voor een ieder afzonderlijk wel eens vergaan maar ze is er nog steeds.....
Zou de liefde niet meteen helemaal opgeven, zou zo zonde zijn!
Zijn ook heel veel fijne mensen.
Liefs Debbie