Nederlands > Levensvragen

Het gevoel iemand te moeten helpen..

<< < (2/3) > >>

LPChip:
Als je handen kriebelen, dan betekend dat, dat je nu mag helpen. Je hoeft soms niet te wachten op een juist moment, maar kan deze ook zelf aanbieden. Maak gewoon een praatje, en probeer het in de juiste richting te sturen. :)

wouw:
Ja, je voelt zelf wel aan wanneer het tijd is om ze te helpen..

ik zal een voorbeeldje geven van mezelf..
Het dochtertje (2jaar), van de broer van mijn vriendje heeft heel veel gaves. ik wist dit al meer als een jaar lang.. maar vond nooit de tijd om het de ouders te vertellen.. want zoiets vertel je niet zomaar 1,2,3 op elk moment. Zijn vrouw zou bevallen op een zaterdag ging iedereen vanuit, maar haar dochtertje van 2 hield vol dat haar broertje op donderdag geboren zou worden.. maar hun geloofde dit niet.
Toen zijn vrouw pas geleden beviel van een jongetje op DONDERDAG, was ik in het ziekenhuis en had ik een gesprek met de overleden vader van haar.. die was toen ook in de kamer, ik moest een aantal dingen doorgeven aan hun. Die zelfde avond heb ik ze een e-mail gestuurd (want ik ben te verlegen om het ineens te zeggen), daarin had ik gezet wat ik voelde en wat ik door moest geven.. alles bleek te kloppen.. en ook hoe ik sommige zinnen had opgeschreven had had zei tegen haar dochtertje gezegt (net nadat hij stierf), niemand wist dit alleen hun 2. Die dag daarop had ik een foto-lezing gehouden voor hun dochtertje, ze waren me heel erg dankbaar! Ze kwamen me diezelfde dag nog persoonlijk opzoeken, en hebben meer als een uur gepraat.

ik had hier dus het juiste moment gevonden.. er zat wel meer als een jaar tijd tussen! Je krijgt zelf door wanneer het er tijd voor is.

Wat lpchip zegt klopt ook naar mijn ervaring.. ik herriner me nog voordat ik geboren werd. ik keek vanuit boven naar ons huis, en zag in 1flits mijn hele leven voor me.. toen zei ik: 'Ja, dit wil ik worden'.

Kath:
Afwachten en voelen meid...

Krijg ook wel eens heel sterk door dat ik moet helpen. Dan is het vaak bedenken hoe je dat gaat aanpakken, en dan ineens, voor je het weet, ben je de persoon aan het helpen... Het is vaak "gewoon" wachten op het juiste moment. Als die persoon niet zelf hulp vraagt begin ik vaak een gesprek, vraag ik hoe het is en vaak hoor je wel aan de toon van de stem of zie je aan de houding dat het niet goed is, ook al zegt ie van wel. Dan kan je gewoon heel nonchalant vragen van: "Ik heb het idee dat er wat scheelt? Je klinkt/lijkt down" oid. :)

Eni:
Hey grappig dat je er weer over begint hie :)

Paar weken geleden nadat ik dittopic was gestart had ik haar link gegeven naar deze site (ik wist dat ze het wel interessant zou vinden) ze vroeg daarna ook erna enzo en vertelde over het fotolezen (zei dat ik dat ook wel eens deed) ze vond t helemaal niet raar ofzo, maar wel eng om te laten doen omdat ze niet graag iets over de toekomst wilde weten.. zei dat dat niet persee hoefde. Maar ze durfde niet dus heb haar daar vrij in gelaten.

Was toen best serieus gesprek, en merk nu da ze steeds meer tegen me gaat vertellen, weet niet altijd meteen iets terug te zeggen, maar ze kan iig haar verhaal al kwijt en het gevoel wat ik bij haar had klopte ook en ze weet het zelf ook, maar ze weet niet zo goed wat ze er mee aan moet zeg maar!

Dus het begin is er al, nu is het voor mij alleen moeilijk de goede woorden te vinden wat ik tegen haar kan zeggen dus daar moet ik even over nadenken zeg maar..

xx

LPChip:
Probeer je gevoel te laten spreken. Vaak als ik mensen help, dan heb ik een gesprek met die mensen en het gaat automatisch. Ik zeg dan het eerste wat in mij opkomt, en kan daarmee vaak dingen zeggen die ik zelf niet eens wist. XD

Het eerste wat in je opkomt is vaak het juiste. Soms kan die persoon veel vertellen en hoef je alleen maar het verhaal aan te horen. Ze komen dan zelf tot de inzichten. In andere gevallen zal je gevoel je leiden.

Wanneer je iets weet maar tegelijkertijd ook het gevoel krijgt dat de ander een les nodig heeft, zeg dan gerust: dat mag ik je niet vertellen. Ik heb weleens dat mensen mij om hulp vragen en ik het antwoord wel weet, maar het gewoon niet kan zeggen, omdat men daarmee een les niet leert.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina

[*] Vorige pagina

Naar de volledige versie