Hoi allen,
Ben benieuwd of er mensen zijn die iets gelijkends in hun filosofie/leven herkennen als ze dit lezen..
Ik heb ooit mijn andere ik te spreken gekregen, na een periode van vele spirtuele gevechten met mensen in de ongesproken realiteit. Ik ben dat later gaan herkennen als mijn superziel.
Mijn eigen ziel waarmee ik bewust andere zielen en superzielen aanhoor, wordt lichamelijk en tjdens mijn gedachtegang gestuurd door zielen in mijn achterban. Die bestaan weer uit voorouders van je bloedlijn en uit mensen die je in de realiteit onbewust of bewust in je ongesproken achterban neemt bij het schudden van handen en uitspreken van woorden, op de wangen kussen, etc, etc.
Ik verbind lichamelijke pijn, oncontroleerbare emoties, en langdurige geestelijke problemen aan verschillen in het gedachtengoed van de ziel (en superziel na diepe slaap) en conflicterend gedachtegoed in mijn achterban. Sinds ik achterban begrijp en kan aanwijzen en veranderen heb ik de 'stemmen' die ik hoor kunnen leiden tot het niveau dat ik weinig tweespalt voel bij het denken en geen pijngevoelens meer heb die ik op een vervelende manier asocieer met achterbanconflicten. Bovendien heb ik terugkerende onderwerpen in mijn gedachten die tot neerslachtige gevoelens of andere emoties weten te verminderen tot een niveau dat het niet meer kwalijk is.
Ik gebruik ongesproken het Sanskriet om mijn filosofie te bekrachtigen ten overstaan van de natuur. zodoende hoef ik niet steeds terug te komen op bepalingen die ik maak als rechtlijning en bekrachtigd door de natuur, achterban en superzielen wordt geaccepteerd. Ook gebruik ik andere technieken zoals handgebaren, vingerklopjes en knipperende ogen om mate van bekrachtiging automatisch uit te spreken vanuit mijn superziel als mijn achterban mij vragen stelt. Ik grijp hier alleen inhoudelijk op in als mijn bewuste ziel emotie voelt bij het bepalen van de mate van bekrachtiging.
Ik heg rechtlijnig leren wedijveren door logica te ontwikkelen met getallenleer, waarbij ik heb geprobeert met logisch redeneren van 1,2,3 tot mijn geboortegetal te komen. Door te wedijveren met vogels heb ik mijn eigen twijfel over de werking van mijn bepalingen en uitspraken kunnen verminderen, omdat de natuur aangaf wanneer het duidelijk genoeg was om ongesproken te kunnen gelden. Abstractie en rechtlijnig abstract denken zijn voor mij daar belangrijk bij.
Voor nu laat ik het even hierbij, benieuwd of mensen die dit lezen gevoel hebben bij het aanhoren van termen als gedachtegoed, achterban, wedijveren, tweespalt, achterbanhouders, aandacht geven/vragen, omdat dat woorden zijn die ik ongesproken heb geleerd vanuit mijn achterban.. Ga er vanuit dat je nederlander moet zijn, voor mij is de ongesproken taal universeel, maar ik spreek en hoor alles in het Nederlands aan als Nederlander, zelfs als ik mensen direct aanhoor.