Print

Log in of registreer jezelf.
1 uur 1 dag 1 week 1 maand blijvend
Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte

[B1986]

Er is iets wat me de laatste tijd nogal bezig houd, dit wil ik graag even delen. Ik heb hier al op internet naar gezocht.

Mijn moeder had tijdens haar zwangerschap van mij zwangerschapsvergiftiging en ben een maand te vroeg geboren (met spoed uit haar lichaam gehaald).
Rond mijn 17de ben ik betrokken geraakt bij een ongeluk, ik fietste naar mijn (toen vakantie)werk  en werd aangereden door een auto. Ik fietste rechtdoor, maar de automobilist dacht dat ik rechtsaf sloeg en reed hierdoor tegen mij aan. Van de fiets wat niets meer over, ikzelf had overal pijn en een hersenschudding. Niets gebroken, maar wel heel veel lichamelijke klachten hierna waar ik jaren van moest herstellen. Niet alles is genezen of hersteld, zowel lichamelijk als geestelijk.

Het klinkt heel vreemd misschien wat ik nu ga zeggen, maar door hersenletsel (ga er vanuit dat dit de oorzaak is), heb ik best veel overeenkomsten en symptomen van dementie. Ik werk namelijk zelf met ouderen, waarvan een aantal de diagnose dementie hebben. Ik ben vanaf mijn geboorte heel erg vergeetachtig, ik heb mijn hersens moeten trainen om dingen te kunnen onthouden en mijn concentratie ergens bij te kunnen houden. Ook neem ik dingen langzamer in me op, meestal moet iets meerdere keren uitgelegd worden om het te snappen en het liefst in een niet te snel tempo. Een gewoon gesprek kan ik goed volgen en voeren, moet wel mijn hoofd hier goed bijhouden. Dit was al voor mijn ongeluk en het belangrijkste om te vertellen.

Ik maak me soms wel eens wat zorgen over de toekomst, ik word dit jaar 36, en ik merk dat mijn hersens achteruitgaan. Meer wil ik er op dit moment niet over zeggen.

Een vraag aan degenen die dit lezen: Zouden jullie een onderzoek laten doen of er inderdaad sprake is van dementie (of in ieder geval achteruitgang in de hersenen) of het hierbij laten en gewoon accepteren en kijken waar het schip strand?

[LPChip]

Hoewel een onderzoek nooit kwaad kan, zou ik veel eerder zeggen dat dit autisme is.

Ik heb altijd wel gezegd dat ik autistische trekjes heb, maar heb altijd gedacht, ik kan verder wel goed leven in de samenleving waardoor ik kan zeggen dat ik niet autistisch ben. Door een video op YouTube waarin iemand aan gaf dat hij autistisch is en pas op latere leeftijd die link legde en er heel veel op z'n plek viel, ben ik gaan onderzoeken voor mezelf wat autisme precies is.

Het is namelijk niet een simpel ding. Het is een heel spectrum, en alleen de uiteinden zijn heel duidelijk te zien, maar het middensegment niet zo. En daar val ik ook onder.

Ik ook heb dat ik altijd al moeite heb gehad met leren en onthouden. Als ik iets hoor en het komt in mijn korte termijn geheugen heb ik moeite om daar iets mee te doen en moet ik het laten bezinken voordat ik er iets zinnigs mee kan. Als het gaat om onthouden van dingen die ik wel al weet, dat lukt wel, maar iets nieuws is veel lastiger, tenzij het een onderwerp is dat ik erg leuk vind.

Concentratieproblemen vallen daar ook onder en mijn tempo was vroeger ook super langzaam.

Ik ben een aantal jaar ouder dan jou en ik merk de laatste jaren ook dat mijn geheugen achteruit gaat. Wel ben ik erachter gekomen dat dit gepaard gaat met stress en hoeveelheid slaap. Zeker in de Corona tijd is dit enorm lastig geweest omdat dit gewoon veel stress geeft ook al ben je zelf niet ziek. Maar de situatie om je heen is lastig. Door veel (extra) te slapen heb ik gemerkt dat ik weer een beetje dat "snappy" terug krijg van wat ik vroeger had en meer kan onthouden en die verbanden weer kan leggen.

NB: ik heb zelf een hartoperatie gehad en heb zuurstoftekort in mijn hersenen gehad waardoor ik vroeger altijd dacht dat dit de reden was van mijn kwalen. Maar autisme is de echte reden weet ik nu.

En ik verwacht ook niet dat dat ongeluk bij jou de reden is. Een ongeluk maakt een situatie van weinig, erg, maar veranderd daarna niet, dat is bij jou niet het geval.

Liefs,
LPChip

[Ninkenike]

Ik geloof dat de symptomen die we in dit leven krijgen verwijzen naar onderliggende problemen/zaken die we in dit leven mogen oplossen.
Ik heb bv Gilles de la Tourette. Daardoor ben ik gaan zoeken wat de oorzaak daarvan is.
Ik pel laag voor laag af wat eronder zit. In deze fysieke wereld heb ik tics, in de spiritualiteit daagt het mij uit om te zoeken en op te lossen.
Wat jouw kwaal betekent voor jou, is iets wat je zelf mag zoeken, eventueel met hulp van anderen.
Ik had het mijn hele leven benauwd. Vorige maand heb ik met therapie een blokkade opgelost en nu is mijn benauwdheid weg.
Het was niet het doel, maar wel mooi meegenomen.
Succes met jouw zoektocht, vind het mooi te zien hoe je groeit🥰

[B1986]

Bedankt voor jullie reacties  . Ik ben op internet gaan zoeken naar info over autisme en ik kan me daar best wel goed in vinden. Misschien dat ik het ooit nog laat onderzoeken, maar nu heb ik er wat meer rust in gekregen.