Ik wil hem ook helemaal niet veranderen, hij is iemand die gewoon zichzelf is en zich niet anders voordoet dan hij is.
Het was gewoon die dag te veel allemaal. Daarbij kwam er achteraf gezien een oud trauma naar boven van de middelbare school periode waarin ik (vaak) een soort zelfde gevoel had (op school). En dat gevoel was deze keer nog heftiger dan vroeger. Denk dat dit zo heeft moeten gebeuren, dat het ergens wel goed voor is geweest.
Ik ben nou eenmaal erg gevoelig, zet je mij tussen een groep vrouwen dan voel ik me ook niet prettig. Want vanuit het werk heb ik een paar keer per jaar een overleg, dan is voornamelijk mijn manager aan het woord. Voor en na het overleg wordt er met elkaar gepraat. Maar de eerste keren met het overleg, tussen bijna allemaal vrouwen, waren vreselijk, zo'n spanning en rotgevoel kreeg ik, en pas sinds kort gaat het wat beter. Tot deze inzichten ben ik inmiddels gekomen.
Eigenlijk is het dus gewoon zo dat mijn vriend trots is op zijn auto en dat op zijn eigen manier uit. Hij zegt het niet, hij laat het merken als hij rijd. Ik kijk er nu zeker weten heel anders tegenaan. En ik kan deze eigenschap, deel van zijn karakter echt wel accepteren. Het is gewoon een super lieve man!
. We hebben een hele hechte en sterke band.
Mijn ex vriend (van 15 jaar geleden, hele korte relatie mee gehad) heeft vorige week contact met mij gezocht, kreeg een bericht van hem, dat voelde slecht en hij was gelukkig snel weer verdwenen. Een paar dagen later belde een ex van mijn vriend toen hij bij mij was. Hij heeft niet opgenomen en heeft verder niets meer van haar gehoord. Wel heel toevallig dat dit is gebeurd.
