Print

Log in of registreer jezelf.
1 uur 1 dag 1 week 1 maand blijvend
Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte

[B1986]

Er is vorig jaar in de zomer een hele leuke man op mijn pad gekomen, we zijn heel erg verliefd geworden en hebben elkaar al best goed leren kennen. We hebben nog steeds gevoelens voor elkaar, houden heel veel van elkaar, ik ben echt ontzettend gek op hem en we willen voor elkaar gaan. Wat ik voor hem voel is bijna niet te omschrijven, we hebben een hele sterkte en bijzondere band. Ons leeftijdsverschil is groot, maar de gevoelens voor elkaar zijn zo sterk, houden zo veel van elkaar dat we dit geaccepteerd hebben, geen probleem vinden.

Mijn ouders weten hier nog niets vanaf, alleen wanneer A. en ik met elkaar afspreken. Ik wil het binnenkort gaan vertellen dat er meer is dan een vriendschap. We willen elkaar (veel) vaker kunnen zien en (veel) meer tijd met elkaar gaan doorbrengen.

Zou er iemand een kaart willen leggen? Ik zou graag willen weten of mijn ouders hier positief of negatief op gaan reageren. Het is mijn eigen leven, maar het zou echt wel fijn zijn als ze het 'oké' vinden dat ik met hem een relatie aanga!

[LPChip]

Sinds wanneer heb je toestemming nodig van je ouders?

Natuurlijk is het fijn dat je ouders dit accepteren, maar het is uiteindelijk jouw beslissing. Aan een kaartlegging heb je in dit geval niets. Gewoon doen! Vinden je ouders het niets, dat is dan jammer voor hun. Het is jouw leven en jullie gevoelens zijn belangrijker dan het pleasen van je ouders.

Liefs,
LPChip

[B1986]

Je hebt helemaal gelijk!

En bedankt voor je reactie 

[B1986]

Het is even geleden dat ik dit topic heb geopend, maar ik wil er op terug komen. A. en ik houden echt heel veel van elkaar en hebben serieuze toekomstplannen samen. We hebben het fijn samen en we accepteren elkaar zoals we zijn.
Het is zo dat ik mijn ouders nog steeds niets over onze relatie heb verteld. Ze weten alleen dat we met elkaar omgaan en ik inmiddels niet meer bij hem werk.

Op de een of andere manier is het zo dat als ik met mijn ouders over hem praat dat ik een brok in mijn keel krijg en ontzettend misselijk word. Ze zijn ook niet positief over hem, als ze de kans krijgen kraken ze hem af. Mijn ouders zijn sowieso vaak negatief over anderen.

Ik heb het hier afgelopen week met iemand over gehad die een sterke intuïtie heeft en soms ook dingen doorkrijgt op de een of andere manier.
Hij gaf het advies om niet tegen mijn ouders te zeggen dat we een relatie hebben omdat er dan onrust komt, ze gaan moeilijk doen en zich ermee bemoeien.
Het voelt ook echt niet goed om het hun te vertellen, maar het is wel een lastige, vervelende situatie. Want ik woon in een dorp en nog geen 500 meter van mijn ouders vandaan. Ik wil niet hoeven kiezen tussen mijn ouders en mijn vriend, maar ik wil de vrede thuis wel bewaren en hun en de honden nog op kunnen zoeken.

LPChip, een kaartlegging gaat denk ik niet helpen, zou jij je gidsen eens willen vragen wat hun zeggen over deze situatie?
Alvast heel erg bedankt, jou hulp is (ook) welkom!

[LPChip]

Hoi B1986,

Zolang jij het je ouders niet vertelt zal de situatie onaangenaam blijven. Die brok in je keel komt omdat je het wil zeggen want dan ben je ervanaf, maar je slikt het in. Je hebt met de huidige situatie geen vrede.

Je zal een keuze moeten maken, of je vertelt het je ouders en legt je neer bij de uitkomst, of je zal altijd tegen ze moeten liegen en legt je daarbij neer. Dat laatste zal een enorm lastige opgave voor je zijn, en het is daarom slimmer om het je ouders wel te vertellen.

Het helpt echter wel om dit gesprek goed voor te bereiden.

Liefs,
LPChip

[B1986]

Bedankt voor je reactie LPChip, ik ga er rustig over nadenken en met mijn vriend over hebben.

[Ninkenike]

Mijn ervaring is dat als je zelf twijfelt, mensen op de twijfel inbeuken..
Als je staat voor je eigen keuze en je daarmee uitstraalt dat het voor jou niet
uitmaakt wat anderen ervan vinden, gaan mensen ook anders reageren. Als jij verandert, verandert je omgeving mee. Als je ouders er problemen mee hebben, is dat dan hun probleem en niet die van jou.
Als mensen ergens boos op reageren hopen ze dat ze daarmee de ander kunnen beïnvloeden. Als ze voelen dat dat geen zin heeft, kan hun gedrag veranderen.
Het hoeft niet, maar kan. Als je alles neemt zoals het is, ook de dingen die nu moeilijk lijken, is alles goed.
Succes….

[LPChip]

Ik ben het met Ninkenike eens. Dit is absoluut waar, vandaar ook mijn advies om het gesprek voor te bereiden.

Liefs,
LPChip

[B1986]

Bedankt voor je reactie Ninkenike, ik heb het inmiddels een beetje laten rusten. En ik merk wel wanneer ik er aan toe ben om het te vertellen.

Ik houd jullie op de hoogte.