Het vervolg:
Deze week stonden mijn dromen bol van moorden en achtervolgingen.
In de eerste droom werd ik doodgeschoten,maar ik gaf me niet over aan de dood, ik bleef zelfs de moordenaar uitschelden.
In de tweede droom maakte ik deel uit van een leger en terwijl ik dodelijk gewond was geraakt door een zwaard in mijn buik, bleef ik doorvechten en anderen doden.
De derde droom (van vannacht) was heel anders. Ik woonde nog bij mijn ouders tijd en zowaar was het gezellig. Er werd aangebeld en ik deed de voordeur open. In de deuropening stond een jongen van ongeveer 16 jaar. Ik liet hem binnen en toen zag ik ineens dat hij een mes bij zich had. Ik werd bang en greep zijn pols beet en riep:"Je gaat me niet vermoorden,hoor!" Maar hij was speciaal gekomen om mij te vermoorden. Ik trok hem naar binnen, bood hem een warm deken en chocolade-melk aan. We gingen samen op de grond zitten en hebben heel gezellig zitten praten.
Maf of niet!
Ik denk zelf dat ik mijn schaduwkant nu erkent heb,maar ik zou graag willen weten wat jullie ervan vinden.