Tsja ik ga in herhaling vallen , allemaal zooooo herkenbaar.In het begin weet je niet goed wat je moet denken,ben ik abnormaal?Ik heb geen Interesses ik ben saai want alles waarover ze het hebben vind ik niet de moeite.En nog zoveel meer.Op den duur hou je je eigen afzijdig,observeert en zegt niks meer. Dan hoor je via via oa das toch nen stille hé, wat is er toch met die man? Ook bijvoorbeeld op een familiefeestje, de gesprekken aan de tafel. Je voelt die mensen zo goed aan(intuitie)Dat het zo overkomt dat ze zich anders voordoen dan dat ze zijn en liegen en.....Eigenlijk samengevat zijn het toch veel negatieve energien die je moet slikken.Je kan dan toch maar moeilijk je mening geven want dan zijn er de poppen aan het dansen hé
Op den duur ga je helemaal op in je eigen persoontje. En bij mij is het zo geworden dat je mensenschuw wordt en ook bang van de mensen.
Vrienden? Zo goed als geen. Maar er zijn er wel veel die denken dat ze mijn vriend zijn.
Ik besef nu maar al te goed dat ik daarin moet veranderen voor mijn eigen welzijn en geluk, ik moet meer van mijn eigen gaan houden om te starten en dan komt de positieve energie nog meer vrij en dat is goed voor iedereen.
Nog veel werk aan de winkel
Beste groetjes Steenbok
