Ah Oke, ik begin het half te snappen. Maar wat gebeurd er dan met jouw ziel na de dood? De ziel komt weer in de 5de dimensie, maar gaat deze dan ook weer terug naar de sferen van Arcturia? Of keer je alleen terug naar Arcturia als je weer een "lichaam" hebt aangenomen? Daarnaast, wat is het verschil tussen Arcturia en de aarde ? Komen er op Arcturia ook mensen voor, of nemen de zielen daar een hele andere vorm aan? Daarnaast, is het 'dagelijks leven' op Arcturia vergelijkbaar met dat van de aarde?
Inderdaad, na de dood komt mijn ziel eerst nog in de 4e dimensie terecht, waar ik mijn dood accepteer en afscheid neem van de mensen op aarde en de aarde zelf. Ik laat het verleden los, en na het loslaten van de ballast stijgt mijn vibratie naar het niveau van de 5e dimensie.
Dan ga ik mee met mijn gidsen naar de 5e dimensie. De 5e dimensie is anders dan de 3e dimensie. Daar is alles energie en is het mogelijk om te teleporteren naar andere plekken. De kans is groot dat ik dan terugga naar Arcturia.
De planeet Arcturia bestaat wel in de 3e dimensie, maar de zielen op Arcturia leven in de 5e dimensie. Je kan dus niet zoals op aarde daar in de 3e dimensie incarneren om levenslessen te leren. Dit is vroeger wel zo geweest voordat Arcturia een evolutie meemaakte die verreweg ergens lijkt op de evolutie op aarde. Alleen is de evolutie op aarde uniek omdat de Aarde multidimensionaal blijft. En 3D en 5D.
Mijn gidsen vullen aan: Arcturia is ook multidimensionaal, maar dan meer gericht op 5D en hoger.
Je kan dus snappen dat het dagelijks leven op Arcturia niet te vergelijken is met dat van de aarde. Hoewel... level is leven toch?
Ik heb nog een andere vraag. Heel af en toe gebeurd mij het dat ik tijdens het uitgaan zo voor iemand kan vallen (vlinders in de buik etc.) door alleen maar hem aan te kijken/in de aanwezigheid van deze persoon te zijn. Zo ging ik laatst stappen met een internationale groep. In deze internationale groep zat ook een Amerikaanse man. Ik had deze man nog nooit gezien/gesproken, maar toen ik hem voor het eerst zag vond ik zijn aanwezigheid heel erg fijn. Ik wilde constant in zijn buurt zijn en kreeg vlinders in mijn buik. Het was gewoon een leuke avond, maar heb geen contact met deze man gezocht (alleen af en toe even kijken dan haha). Nu vroeg ik mij af, hoe kan dit verschijnsel spiritueel verklaard worden? Ik vind het namelijk best gek dat je zo voor iemand kan vallen terwijl je degene niet kent en waarschijnlijk ook nooit meer zal zien. Bovendien is het gek dat dit maar af en toe gebeurt (je kan wel bij 1000 mannen staan maar 1 springt er dan toch tussenuit terwijl degene hetzelfde gedrag vertoont als alle anderen).
Wanneer wij op zoek gaan naar een relatie, dan ben je jezelf continue aan het afvragen: wie is hij? Hoe zal hij zijn? Vind ik hem leuk? enzovoorts. Omdat je jezelf open moet zetten hiervoor zorgen onze gidsen ervoor dat je af en toe een prikkel krijgt van mensen die in het gebied van "potential mates" komen. Dit helpt je gidsen ook om een geschikte partner te vinden. Ze brengen meerdere mensen op je pad, en sommigen heb jij niet eens door maar dan weten je gidsen, okee, dit is em niet, en bij anderen weten ze van okee, dit is een kandidaad.
Verder is het zo dat je een lichte angst voelt, wat de vlinders in je buik zijn. Deze angst moet je overwinnen en daarom zijn er meerdere ontmoetingen.
Als laatste is het ook zo dat een relatie geen vereiste is, maar een keuze. Als je de kans krijgt voor een relatie, maar je neemt deze niet (je kiest dus niet om actie te ondernemen), dan kan dat, maar dan gebeurd er dus niks.
En het is dan ook nog zo, dat als jij denkt: hij is wel leuk, dat je gidsen denken: wel leuk? Dus niet de juiste. Ok, next...
En als je denkt, oh, deze is echt heel leuk, als je dan nog steeds alleen maar dat denkt, dan maak je nog geen beslissing, maar ben je nog steeds in de oriëntatie fase. Pas als jij de beslissing maakt: Ik wil een relatie, en de juiste stappen zet, dan zullen je gidsen ook daadwerkelijk mensen op je pad brengen die dat mogelijk kunnen zijn. Maar je moet er uiteraard wel klaar voor zijn, en als je dat nog niet bent, dan moet je gewoon nog even rijpen. Net als met fruit, als het nog niet rijp is, dan is het niet lekker.
Liefs,
LPChip
