Ik ga je een anekdote geven.
Je wil een verjaardagscadeau geven aan je neefje of nichtje, maar je weet niet hij/zij wil hebben, dus je vraagt het.
Je neefje of nichtje weet het niet. Je zegt: denk eens goed na, wat wil je nu echt hebben?
Weer weet je neefje of nichtje het niet.
Jij zegt: Als ik je een speelgoed treintje geef, wordt je daar dan blij van?
Hij/zij zegt: nee, die heb ik al.
Jij zegt noemt nog een paar dingen op, maar of hij/zij heeft het al, of vindt het gewoon niet leuk.
Na een aantal keer zeg je, okee, denk er goed overna, ik vraag het morgen weer.
De volgende dag vraag je het weer, maar nog steeds weet hij/zij het niet.
Je wil niet zo maar iets geven, want je weet dat hij/zij dat niet leuk gaat vinden. Je vraagt nog een keer, weet je echt niets?
Hij/zij zegt: misschien een voetbal?
Jij zegt, ja? Wil je een voetbal?
Hij/zij kijkt twijfelend en zegt, ik weet het niet... Misschien toch iets anders?
Moraal van het verhaal, tot hij/zij weet wat hij/zij wil, kun je hem niet tevreden krijgen met dat wat je wil geven. Het universum heeft ditzelfde dilemma met jou en wacht daarom geduldig tot je wel weet wat je wil.
Liefs,
LPChip
