Ik vraag mezelf wel eens af, of ik in de oorlog geleefd heb, of dat bepaalde gedachten elders vandaan komen?
Ik lees wel veel oorlogsboeken, oorlogsromans, ( niet dat ik die verhalen heel leuk vindt, maar het lijkt net of het me iets van herkenning geeft en ik daar iets mee kan.)
Oorlogsfilms op tv kan ik weer niet goed hebben, dan moeite soms meten spugen, en blijft het nachten hangen.
Ik heb ook een vreemde antipathie tegen prikkeldraad, als ik prikkeldraad zie, wordt ik raar.
Ik kan bijzonder slecht tegen keuringen omtrent gezondheid of uiterlijk.
Ik heb het veel benauwd.
Mijn buren hebben een houtkachel waar ze schijnbaar een bepaald hout in stoken en dat maakte me helemaal van slag vorige week, het deed me echt denken aan een verbrandingslucht van een crematorium, wat me weer aan lijkverbranding deed denken.
Nu kan het heel goed uit wat anders voortkomen.
Maar mijn vraag is hoe groot is de kans dat je nu op aarde leeft en er in de tweede wereldoorlog ook was?
Ik lees op sommige sites, dat het heel erg lang duurt voor je weer naar de aarde komt om te incarneren ( dan is het dus niet mogelijk), maar op andere sites lees ik dat het gebeurt dat tijd niet van belang is, aan de andere kant, en dat je zelfs met 3 jaar menselijke tijd weer kunt incarneren.
Op anders sites staat weer dat het de leeftijd die je geworden bent in je vorige leven, keer honderd is voordat je incarneert.
Hoe denken jullie hierover?